Երևան քաղաքի շրջագիծը, Ռուսաստանին միացման նախօրյակին կազմում էր երեսուն կիլոմետր, սկսած Զանգվի (Հրազդան) կամրջից և վերադարձած նույն տեղը։ Այս տարածության հիմնական մասը զբաղեցնում էին այգիները։ Քաղաքը բաժանվում էր երեք գլխավոր մասի (մահլաների)։ Դրանք կրում էին Կոնդ, Բուն քաղաք և Քարահանք անունները։ Պարսից տիրապետության ժամանակ Բուն քաղաքը ստացավ Շահար անվանումը, իսկ Քարահանքը՝ Դամըռ–Բուլաղ։ Առանձին էր շուկան, որը ընկած էր Կոնդի և Շահարի միջև։ Շուկայից ոչ հեռու գտնվում է Երևանի նշանավոր իջևաններից մեկը՝ Գյուրջի քարվանսարան։

Եթե պարսկական տիրապետության շրջանում Երևանում կային 6 եկեղեցիներ և 8 մզկիթներ, ապա ռուսական տիրապետության շրջանում կառուցվում են քրիստոնեական տաճարների (եկեղեցիների) թիվը շատանում է, իսկ մուսուլմանական մզկիթները՝ աստիճանաբար լքվում։

Դառնալով Հայկական մարզի, ապա համանուն նահանգի կենտրոն՝ Երևանը վերաբնակեցվում է հայերի նոր խմբերով, մեծանում, կառուցվում են նոր թաղամասեր։ Նախկին 3 թաղերի փոխարեն ստեղծվում են 7-ը՝ Հին թաղը, որից առանձնանում են Շեն թաղը և Նոր թաղը, Կոնդը կամ Ծիրանի թաղը, որից առանձնանում է Ձորագյուղը, ինչպես նաև՝ Քարհանքը և Նորքը։ Քաղաքի հարավում գտնվում էր Երևանի բերդը։

Այդ ժամանակ Քանաքեռը, Ավանը և մի շարք այլ գյուղեր առանձին բնակավայրեր էին։ Երևանից դուրս էին գտնվում նաև Դալմայի այգիները։

The frog said to Nadia, “I must sit next to you. Put me on this chair.” Nadia did so. Then the frog said, “Now put a golden plate near me. I must eat out of it.” The frog ate the food and said again, “Now I am tired. Take me to your room. I want to sleep.” Nadia shivered when she touched the frog, but she took the frog to her room and put it on
her snow-white pillow. Soon the frog fell asleep. It woke up early in the morning, hopped off pillow and went out of the palace. Nadia didn’t sleep all night. Now she was happy. “I shall not be troubled by it again,” she thought. But when the night came the princess heard the same noise on the stairs and the same tap at the door. The same voice said, “Open the door, you must keep your promise!”
When Nadia opened the door the frog hopped into the room.
Again it sat next to Nadia, again it ate out of a golden plate and again it slept
on her snow-white pillow. Early in the morning the frog hopped out of the palace.
On the third night the frog came once more. The next morning when Nadia looked at her pillow she didn’t see the ugly cold frog. There was a most handsome prince there! The prince said “A cruel fairy changed me into a frog and I could only become a prince again when a princess let me eat from a golden plate and sleep on her pillow for three days. Dear princess, you were so kind to me. You let me eat with you and sleep on your pillow, and I want to marry you and to take you to my father’s palace.” And he did so and they were happy all their life.

Գորտը Նադիային ասաց. «Ես պետք է նստեմ քո կողքին: Ինձ դրեք այս աթոռին»։ Նադիան այդպես էլ արեց։ Հետո գորտն ասաց. «Հիմա մի ոսկե ափսե դրեք մոտս։ Ես պետք է դրանից դուրս ուտեմ»։ Գորտը կերավ ուտելիքը և նորից ասաց. «Հիմա ես հոգնել եմ: Ինձ տարեք ձեր սենյակ։ Ես ուզում եմ քնել.” Նադիան դողում էր, երբ դիպավ գորտին, բայց գորտին տարավ իր սենյակ և հագավ նրա ձյունաճերմակ բարձը: Շուտով գորտը քնեց։ Առավոտ շուտ արթնացավ, բարձից ցատկեց և դուրս եկավ պալատից։ Նադիան ամբողջ գիշեր չքնեց. Հիմա նա երջանիկ էր։ «Այլևս չեմ անհանգստանա դրանից», — մտածեց նա: Բայց երբ գիշերը եկավ, արքայադուստրը լսեց նույն աղմուկը աստիճանների վրա և նույն թակոցը դռան մոտ: Նույն ձայնն ասաց. «Բացե՛ք դուռը, դուք պետք է կատարեք ձեր խոստումը»: Երբ Նադիան բացեց դուռը, գորտը թռավ սենյակ։ Նորից նստեց Նադիայի կողքին, նորից կերավ ոսկե ափսեից և նորից քնեց. նրա ձյունաճերմակ բարձի վրա: Վաղ առավոտյան գորտը դուրս թռավ պալատից։ Երրորդ գիշերը գորտը նորից եկավ։ Հաջորդ առավոտ, երբ Նադիան նայեց իր բարձին, նա չտեսավ տգեղ սառը գորտին: Այնտեղ կար ամենագեղեցիկ արքայազնը: Արքայազնն ասաց. «Դաժան փերին ինձ վերածեց գորտի, և ես կարող էի նորից արքայազն դառնալ միայն այն ժամանակ, երբ արքայադուստրը թույլ տվեց ինձ ուտել ոսկե ափսեից և երեք օր քնել նրա բարձի վրա: Սիրելի արքայադուստր, դու այնքան բարի էիր ինձ հետ: Դու թույլ տվեցիր ինձ ուտել քեզ հետ և քնել քո բարձի վրա, իսկ ես ուզում եմ ամուսնանալ քեզ հետ և տանել քեզ իմ հոր պալատ»: Եվ նա այդպես էլ արեց, և նրանք երջանիկ էին ողջ կյանքում:

Բլոգիդ «Իմ գրադարանը» բաժնում կարդացածդ գրքի (գրքերի) մասին պատմելիս  անպայման նշի՛ր  բաժինը:Ի՞նչ գիրք ես կարդում(վերնագիրը, հեղինակի անունը):Քեզ դուր եկած ամենահետաքրքիր հատվածը կամ արտահայտությունը:Առանձնացրո՛ւ հերոսներին, նկարագրի՛ր և բնութագրի՛ր նրանց:Գրի՛ր կարծիք կարդացածդ գրքի մասին:Կարդացածդ գիրքը ներկայացրո՛ւ  ռադիոնութի կամ տեսանյութի միջոցով:

Մի գարնան իրիկուն դռան նստած զրույց էինք անում, երբ այս դեպքը (պատահել)։ Էս դեպքից  հետո ես չեմ մոռանում էն գարնան իրիկունը: Ծիծեռնակը բույն էր շինել մեր սրահի օճորքում։ Ամեն տարի աշնանը գնում էր, գարնանը ետ գալի, ու նրա բունը միշտ կպած էր մեր սրահի օճորքին։ Ե՛վ գարունն էր բացվում, և՛ մեր սրտերն էին բացվում, հենց որ նա իր իճզվարանչով (հայտնվել) մեր գյուղում ու մեր կտուրի տակ։
Եվ ի՜նչ քաղցր էր, երբ առավոտները նա ծլվլում էր մեր երդիկին, կամ երբ իրիկնապահերիխն իր ընկերների հետ շարժվում էին մի երկար ձողի վրա ու «կարդում իրիկնաժամը»:

Եվ ահա նորից գարնան հետ վերադարցել էր իր բունը։ Ձու էր ածել, ճուտ էր հանել ու ամբողջ օրը ուրախ ճչալով թռչում, կերակուր էր բերում իր ճուտերին։ Էն իրիկունն էլ, որ ասում եմ, եկավ, կտցում կերակուր բերեց  ճուտերի համար։ Ճուտերը ծվծվալով բնից դուրս հանեցին դեղին կտուցները։

Էդ ժամանակ, ինչպես եղավ, նրանցից մինը, գուցե ամենից անզգույշը կամ ամենից սովածը, (շտապել), ավելի դուրս ձգվեց բնից ու ընկավ ներքև։

Մայրը ճչաց ու ցած թռավ ճուտի ետևից։ Բայց հենց էդ վայրկյանին, որտեղից որ է, դուրս պրծավ մեր կատուն, վեր թռցրեց փոքրիկ ճուտը։

— Փի՛շտ, փի՛շտ, – վեր թռանք ամենքս, իսկ ծիծեռնակը սուր ծղրտալով ընկավ կատվի ետևից` նրա շուրջը թրթռալով կտցահարելով, բայց չեղավ։ Կատուն փախավ- մտավ ամբարի տակը։ Եվ այս ամենն այնպես արագ (կատարվել), որ անկարելի էր մի բան անել։

Ծիծեռնակը դեռ ծղրտալով պտտվում էր ամբարի շուրջը, իսկ մենք` երեխաներս, մի-մի փայտ առած պտտվում էինք ամբարի տակը, մինչև կատուն դուրս եկավ ու փախավ դեպի մարագը՝դունչը լիզելով։

Ծիծեռնակը դատարկ կատվին որ տեսավ, մի զիլ ծղրտաց ու թռավ, իջավ դիմացի ծառի ճյուղին։ Այնտեղ լուռ վեր եկավ։ Մին էլ տեսանք` հանկարծ ցած ընկավ մի քարի կտորի նման։Վազեցինք, տեսանք` մեռած, ընկած է ծառի տակին։

Մի գարնան իրիկուն էր, որ այս դեպքը պատահեց։ Շատ տարիներ են անցել, բայց ես չեմ մոռանում այն գարնան իրիկունը, երբ ես առաջին անգամ իմացա, որ ծիծեռնակի մայրն էլ մայր է, ու սիրտն էլ սիրտ է, ինչպես մերը:

1.Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, դու՛րս գրիր այդ բառե րը`լրացնելով բաց րը`լրացնելով բաց թողած տառերը:

         զվարթ

        քաղցր

       
վերադարձել

իջավ 

2. Ի՞նչ է նշանակում «ծղրտալով» բառը.

     ա/ ծիծաղելով֊ծղրտալով

     բ/ թռչկոտելով֊թռչկոտելով

     գ/ ճչալով֊ճչարելով

     դ/ մկկալով

3. Դո՛ւրս գրիր տեքստում ընդգծված  բառերը ̀  դիմացը  գրելով  դրանց  հոմանիշները (իմաստով)
Մոտ բառեր։

դեպքից֊պատահար դեբք

ուրախ֊ժպիտ ծիծաղ զվարդ

վայրկյանին֊ վայրկյան պահ

զիլ֊սուր

4. Տրված բառերից որի՞ դիմաց է սխալ նշված նրա տեսակը.

   ա/ իրիկնապահ-իրիկուն պահ

  բ/ անզգույշ-ան գույշ

  գ/ փոքրիկ-փոքր իկ

  դ/ այնտեղ-տեղ այն

5. Տեքստից դո՛ւրս գրիր  եզակի թվով չորս գոյական և դարձրո՛ւ  հոգնակի:

Դուռ,
դռներ,
բույն,
ճուտ,
ճտեր,

6. Տրված բառերից յուրաքանչյուրի դիմաց նշված է, թե ինչ խոսքի մաս է: Ո՞ր տարբերակն է սխալ.

    ա/ վազեցինք-բայ

    բ/ երկար- ածական

  գ/ կտուց-գոյական

 Սղալէ   դ/ դեղին-գոյական

7 .Դու՛րս  գրիր տեքստում փակագծերի մեջ  դրված բայերը(գործողություն ցույց տվող բառերը)  և  դիմացը գրի՛ր անհրաժեշտ ձևերը  (համապատասխանեցրո՛ւ տեքստին):

 
Պատահել֊պատահեց

Հայտնեվել֊հայտնվում էր

Շտապել֊պտապեց

Կարտավել֊կարտավեց

 8. Դո՛ւրս գրիր պատմվածքի գլխավոր իմաստն արտահայտող նախադասությունը:

Մի գարնան իրիկուն էր, որ այս դեպքը պատահեց։ Շատ տարիներ են անցել, բայց ես չեմ մոռանում այն գարնան իրիկունը, երբ ես առաջին անգամ իմացա, որ ծիծեռնակի մայրն էլ մայր է, ու սիրտն էլ սիրտ է, ինչպես մերը:

9. Ի՞նչ սովորություններ ունեն ծիծեռնակները:
Գարնանե գալիսեն ձմռանե գնումեն

10.Ծիծեռնակի ո՞ր ճուտը կատվի զոհը դարձավ.Դ

       ա/ամենից փոքրը կամ ամենից անկարգը

       բ/ ամենից անվախը կամ ամենից չարաճճին

        գ/ ամենից մեծը կամ ամենից հնարամիտը

        դ/ ամենից անզգույշը կամ ամենից սովածը

11. Ի՞նչ պատահեց ծիծեռնակին, երբ տեսավ դատարկ կատվին. Գ

        ա/թռավ-գնաց, որպեսզի կերակուր բերի

         բ/ հանգիստ նստեց ծառի ճյուղին

        գ/ քարի կտորի նման ցած ընկավ ճյուղից

        դ/ ծլվլում էր երդիկին

12. Ինչո՞ւ երեխաները չկարողացան փրկել ծիծեռնակի ձագին:

    Ծիծռնակե արագ ընկավ։

1. Who was Nadia Naida is a very charming actress

2.What did she do in the garden One morning he was at the fountain in the garden of his father’s palace. He had a small golden ball

3.What happened to the ball He was playing with his ball. Suddenly he threw the ball so high that he could not catch it, it fell into the water of the fountain. Nadia looked for her little golden ball, but could not find it. He:

4. What did Nadia say
I will do my best to have my golden ball again

5.What did she see in the water?Իհարկե,
“I will,” cried Nadia, “but what can you do, ugly frog?” “I will bring your golden ball. But then you let me live with you

There was once a young and very beautiful princess. Her name was Nadia.
One morning she was near a fountain in the garden of her father’s palace. She
had a small golden ball. She played with her ball. Suddenly she threw the ball so
high in the air that she could not catch it and it fell in the water of the fountain.
Nadia looked for her small golden ball, but she could not fi nd it. She began to
cry and said, “I shall give anything to have my golden ball again!”
“Will you?” said a voice from the fountain. Nadia looked down and saw a frog
in the water.
“Of course I shall,” cried Nadia, “but what can you do, ugly frog?” “I shall bring
your golden ball. But then you will let me live with you, eat from a golden plate,
and sleep on your bed.” “Very well,” Nadia said to the frog.
“Bring me my golden ball and I shall do what you want.” The frog was happy.
It brought the golden ball and Nadia ran away. Soon she forgot about her promise.
The next day when Nadia was having supper she heard a strange noise
– tap, tap, tap, tap – and a voice said, “Open the door. You must keep your
promise.”

Իմ ծննդավայրը Երևանն է։ Երևանը իր անվանումը ստացել է Նոյից, երբ նա Նոյան տապանից տեսավ քաղաքը և ասաց.
֊ Էրիվաց։
Երևանի ճարտարապետը Թամանյանն է։ Երևանը գեղեցիկ է իր վարդագույն շենքերով։ Երևանում կա թանգարաներ։ Երևանը անվանում են բաց երկնքի տակ կարմիր քաղաք։
Ես սիրում եմ իմ քաղաքը։

Կակաչ արևելյան (լատ.՝ Papaver orientale), կակաչազգիների ընտանիքին պատկանող բազմամյա դեղաբույս, որը գրանցված է Հայաստանի Հանրապետության Կարմիր գրքում։